„Naród, który traci pamięć, traci sumienie”

Zbigniew Herbert

Pierwszego marca przypada Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Tego dnia w 1951r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i 7 jego najbliższych współpracowników.

>>> Galeria zdjęć <<<

Ta tragiczna data została uznana za symboliczny dzień żołnierzy polskiego, powojennego, niepodległościowego i antykomunistycznego podziemia. Walcząc z nowym agresorem musieli zmierzyć się z propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandytami reakcyjnego podziemia”. Mobilizacja i walka „Żołnierzy Wyklętych” była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko radzieckiej agresji i polskim władzom komunistycznym, ale też przykładem antykomunistycznej konspiracji zbrojnej. Temat Żołnierzy Wyklętych stał się szerzej znany dopiero na początku lat 90-tych XX wieku. Dzięki determinacji  rodzin, towarzyszy walki  i Lidze Republikańskiej, która w 1993r. na Uniwersytecie Warszawskim przygotowała wystawę „Żołnierze Wyklęci-antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944r.”

Z terenami naszej gminy były nierozerwalnie związane rodziny szlacheckie. Ich bytność oraz działalność miały duży wpływ na dzieje i oblicze tych ziem. Pozostawili po sobie materialne i niematerialne dziedzictwo wzbogacające naszą kulturę i historię. Identyfikujemy je z nazwiskami oraz herbami jakimi się pieczętowali.

Szlachta wywodziła się z rycerstwa. Posiadała szereg przywilejów, z których jednym z najważniejszych było posiadanie ziemi. Elementem rozpoznawczym tego stanu były herby – znaki dziedziczne świadczące o przynależności do danego rodu.

W całej Europie herb określano łacińskim słowem „arma”, a jego polskim odpowiednikiem było słowo „zbrojba” odnoszące się do uzbrojenia – tarczy. Najczęściej bowiem znaki z tarcz rycerskich stawały się herbami. Od XIII do XVIII w. używano również określenia klejnot (od łac. słowa clenodium). Od XV w. zaczęło się pojawiać w Polsce samo określenie herb, które wywodziło się od niemieckiego „erbe” czyli dziedzictwo.

W sobotę, 25 lutego w Łukowie po raz 14 został zorganizowany Memoriał Janusza Kowalczyka w podnoszeniu ciężarów.

Do walki o medale i nagrody w punktacji Sinclaira przystąpiło 30 zawodniczek i 53 zawodników z województw kujawsko-pomorskiego, mazowieckiego, lubelskiego, łódzkiego i podlaskiego.

Najlepszym młodzikiem (U15) w klasyfikacji Sinclaira, bez podziału na kategorie wagowe, został zawodnik sekcji podnoszenia ciężarów działającej przy Gminnym Centrum Kultury w Kobylanach, Wiktor Tuszyński, który uzyskał 241,5 pkt. W podrzucie zaliczył on wynik o kilogram wyższy od Rekordu Polski Młodzików w kategorii wagowej do 45 kg, 67 kg. O zaledwie 0,2 punktu wyprzedził on swojego klubowego kolegę Miłosza Kasprzuka – 241,3 pkt.

Zapraszamy do wzięcia udziału w IV. Wojewódzkim Konkursie na Palmę i Pisankę Wielkanocną. Celem konkursu jest ocalenie od zapomnienia typowych dla regionu form twórczości ludowej i powrót do tradycji związanych z okresem wielkanocnym.
Uczestnikiem konkursu może zostać każdy mieszkaniec województwa lubelskiego, którego praca zostanie zakwalifikowana przez miejscowy urząd gminy lub wyznaczoną przez urząd gminną instytucję kultury. Do wzięcia udziału w konkursie w szczególny sposób zachęcamy twórców ludowych, rękodzielników, Koła Gospodyń Wiejskich, a także dzieci i młodzież szkolną.

Przewidziano 4 kategorie konkursowe:
I. Pisanka wielkanocna wykonana techniką TRADYCYJNĄ
II. Pisanka wielkanocna wykonana techniką WSPÓŁCZESNĄ
III. Palma wielkanocna wykonana techniką TRADYCYJNĄ
IV. Palma wielkanocna wykonana techniką WSPÓŁCZESNĄ
W każdej z w/w kategorii konkursowej zostaną wytypowani laureaci w 3 podkategoriach:
a) dzieci i młodzież poniżej 15 roku życia
b) dorośli i młodzież od 15 roku życia
c) praca zbiorowa