Piątek, 1 września 1939r. Godzina 5.00 rano. Na niebie na Bazą Lotniczą Małaszewicze pojawił się niemiecki samolot Dornier – 17. Swoją posępną sylwetką niczym kruk zwiastował nieszczęście – tragedię wojny. 0 5.40 nastąpiło pierwsze bombardowanie lotniska w Małaszewiczach, później drugie, trzecie… i kolejne. 10 dni nalotów i setki bomb. Zniszczenia i pożoga. Walka i honor polskiego żołnierza. 16 poległych i 35 rannych. Niemoc i porażka. Gorycz i rozkaz opuszczenia lotniska. A za plecami zgliszcza…
To nasz symbol początku grozy wojny! To nasze lokalne Westerplatte – jedno z wielu w II Rzeczypospolitej!
W tym roku, po raz kolejny uczciliśmy godnie już 84. Rocznicę bombardowania Bazy Lotniczej Małaszewicze. Uroczystości swoją obecnością uświetnili: włodarz gminy Terespol Krzysztof Iwaniuk, ppor. Robert Maliszewski i st. chorąży sztabowy Katarzyna Mizgier reprezentujący Batalion Zmechanizowany z Białej Podlaskiej, Maciej Buczyński zastępca Prezydenta Miasta Biała Podlaska, Przewodniczący Rady Gminy Terespol Mieczysław Romaniuk, zastępca Wójta Gminy Terespol Bogdan Daniluk, Radni Powiatu Bialskiego, przedstawiciele służb mundurowych KP w Terespolu, Placówek SG z Terespola i Bohukał, JRG PSP w Małaszewiczach, Nadleśnictwa Chotyłów, żołnierze 1. Warszawskiej Brygady Pancernej, przedstawiciele oświaty oraz Radni i Sołtysi gminy Terespol. Były również poczty sztandarowe ze szkół oraz OSP z Nepli. Nie zabrakło także mieszkańców gminy, którzy tłumnie zgromadzili się by celebrować rocznicę tego ważnego, a jednocześnie smutnego wydarzenia.
Uroczystości rozpoczęły się hymnem państwowym. Okolicznościowe przemówienie wygłosił Wójt Gminy Terespol. Żołnierze apelem poległych odczytanym przez ppor. Aleksandrę Chut i salwą honorową uczcili pamięć i bohaterstwo poległych w obronie Ojczyzny. Przy pomniku upamiętniającym poległych na lotnisku żołnierzy poszczególne delegacje złożyły wieńce, a harcerze zapalili znicz pokoleń. Wśród światła i dymu z biało – czerwonych rac wybrzmiała wzbudzająca dreszcze syrena alarmowa, która jak 84 lata temu obwieszczała tragedię i początek wojny. Obchody zakończyły dwie piękne pieśni wykonane przez solistki z zespołu „Hard GOK” przy wtórze melancholijnych dźwięków pianina. Przez całą uroczystość przy pomniku wartę honorową pełnili żołnierze wraz z harcerzami. Po zakończeniu części oficjalnej, wszyscy zgromadzeni na uroczystości mogli skorzystać z przygotowanego dla nich w namiocie poczęstunku.
Już za nami 84. rocznica, a przed – kolejne. Celebrujmy je wspólnie. I pamiętajmy o naszych bohaterach. Pamiętajmy nie tylko od święta, ale i na co dzień. To właśnie dzięki Ich ofierze żyjemy dziś w wolnej Polsce!
CZEŚĆ, CHWAŁA I PAMIĘĆ BOHATEROM!!!