Gminne Centrum Kultury

POLECAMY:
Blog "Forty i my"

Klub Strzelecki "KALIBER"

Urząd Gminy Terespol

Jesteśmy na FACEBOOK'u
FACEBOOK
BIP
BIP

ECHA PRZESZŁOŚCI część XIV
  • 295 czytań

Fort „O” z lotu ptaka. Stan obecnyNa południe od wsi Koroszczyn jest zlokalizowany Fort „O”.  Wchodził w skład II Pierścienia fortów wzniesionych w latach 1912 – 15, czyli w czasie ostatniej fazy rozbudowy Twierdzy Brzeskiej. Wraz z Fortem „K” w Kobylanach i Koszarami Pogotowia „ O – K” tworzył główną linię obrony od zachodniej strony – odcinka najbardziej narażonego na atak.

Fort „O” powstał w oparciu o projekty trzech inżynierów: gen. inż. K. Wieliczki, gen. inż. N. Bujnickiego oraz pułk. inż. Małkowa – Panina. Został zbudowany na planie trójkąta, z niską sylwetką wtopioną w teren. Takie rozwiązanie miało utrudnić celny ostrzał wrogiej artylerii. Oś symetrii obiektu wyznaczała poterna osiowa (ukryty korytarz komunikacyjny) łącząca czołowy schron bojowy z łukowatym wałem ze schronami dla piechoty. Posiadał żelbetonowe ściany o grubości od 2,5 m do 5m. W całości otaczała go fosa. Tak jak pozostałe forty z II Pierścienia nie został w pełni ukończony – nie posiadał stałych koszar. Budowany jednak etapowo uzyskał zdolność bojową i mógł być wykorzystywany przez wojsko. Został połączony drogami rokadowymi z Fortem VII w Łobaczewie Małym (obecnie tzw. „Bruk”) oraz z Prochownią w Kobylanach (obecnie szos wiodąca do Koroszczyna od trasy E-30).


III Wojewódzki Konkurs na Palmę i Pisankę Wielkanocną
  • 299 czytań

Kliknij aby powiększyć

Szanowni Państwo!

Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie serdecznie zaprasza do wzięcia udziału w III edycji Wojewódzkiego Konkursu na Palmę i Pisankę Wielkanocną. 

Upowszechnianie tradycji Świątecznych i przekazywanie o nich wiedzy, to piękny sposób na integrację międzypokoleniową oraz ocalenie od zapomnienia tego, co najpiękniejsze w naszej kulturze. Dlatego pragniemy zaprosić wszystkich mieszkańców naszego regionu – dzieci i młodzież szkolną, członkinie kół gospodyń wiejskich, twórców ludowych, artystów plastyków – do udziału w III Wojewódzkim Konkursie na Palmę i Pisankę Wielkanocną.


FERIE 2022 - TWIERDZA PEŁNA PRZYGÓD
FERIE 2022 - KINO I PRZYSTAŃ ZABAWY
FERIE 2022
ECHA PRZESZŁOŚCI część XIII
  • 329 czytań

Neogotycka kaplica grobowa św. Juliusza w Neplach wg projektu Franciszka Jaszczołda, ok. 1937. Fotografia ze zbiorów Bialskiej Biblioteki CyfrowejNa terenie zespołu dworsko – parkowego w Neplach znajduje się kaplica grobowa. Jej powstanie było związane z tragedią, jaka dotknęła właścicieli dobór – Mierzejewskich.

8 października 1828r. Juliusz August starszy syn Kaliksta i Julii spadł nieszczęśliwie z konia. Po ponad miesięcznej walce o życie zmarł 12 listopada. Zrozpaczony ojciec ufundował zmarłemu potomkowi kaplicę, w której go pochował.

Neogotycką budowlę wg projektu Franciszka Jaszczołda wzniesiono w 1829r. z otynkowanej ceramicznej cegły na planie wydłużonego ośmioboku. Postawiono ją na wysokim cokole z delikatnie opracowanym dekoracyjnie licem. Ściany zewnętrzne na osiach głównej i prostopadłej zwieńczone trójkątnymi szczytami z motywem wieloliścia posiadają pary okien o cebulastych łukach z żelaznymi maswerkami (geometrycznymi wzorami architektonicznymi). Wszystkie elewacje zdobią płyciny z ostrołukowymi arkadami o trójlistnych zakończeniach. Dodatkową dekorację stanowią detale architektoniczne w postaci skrzyżowanych do dołu pochodni i pojedynczych stylizowanych liści. Do narożników kaplicy przylegają po trzy smukłe kolumienki o głowicach w kształcie stylizowanych liści Neogotycka kaplica grobowa, stan obecny, 2022akantu. Front eksponują żelazne schody na podmurówce. Po przeciwległej stronie od wejścia znajduje się tablica epitafijna. Budowlę przykrywa namiotowy dach zwieńczony krzyżem na kuli. Jednoprzestrzenne wnętrze nakrywa podwyższona kopuła z lunetami. Ściany pokrywają iluzjonistyczne polichromie naśladujące elementy architektoniczne. W przyziemi budowli ulokowana jest krypta grobowa. W przeszłości wnętrze zdobił (zaginiony od lat 70-tych XX w.) obraz przedstawiający św. Juliusza – papieża, od którego kaplica otrzymała wezwanie.